Het pad naar empathie: Geweldloze communicatie in coaching
Het begrijpen van andermans gevoelens en emoties, oftewel empathie, is een belangrijk aspect van het zijn van een (wandel)coach of begeleider. Het vereist een open hart en de bereidheid om de ervaringen van anderen te accepteren. Echter, zelfs met de beste bedoelingen lukt het soms niet altijd om empathisch te zijn. Je kunt je geïrriteerd voelen, ongeduldig worden, een afkeurende houding aannemen, of simpelweg een andere mening hebben.
Om verbonden te blijven met jezelf en toch empathie te kunnen tonen aan anderen, is het van belang om te begrijpen wat empathie precies inhoudt. Empathie betekent echt luisteren naar de ander, met respect en aandacht jezelf in de schoenen van de ander plaatsen om te begrijpen wat die persoon voelt.
Dit betekent dat je niet moet invullen voor de ander, geen ongevraagd advies moet geven, gevoelens niet moet bagatelliseren of ontkennen. Het draait om een oprechte nieuwsgierigheid, waarbij je echt wilt begrijpen wat er in de ander omgaat.
Het behouden van deze empathische houding terwijl je zelf stevig op je eigen benen blijft staan, begint bij het beoefenen van geweldloze communicatie. Dit betekent dat je erkent dat jouw gevoelens voortkomen uit jouzelf en niet noodzakelijk uit de acties van anderen. Het draait om het begrijpen van je eigen verlangens en behoeften en het loslaten van de neiging om deze te projecteren op anderen.
Het is belangrijk om terug te keren naar je eigen verlangens en behoeften, in plaats van vast te blijven zitten in verhalen en analyses in je hoofd. Dit helpt je om vrijheid en veerkracht te vinden, en uiteindelijk maakt het je meer empathisch en verbetert het de kwaliteit van je relaties.
In de wandelcoach opleiding worden deze principes toegepast in de praktijk. Door de rustgevende omgeving van de natuur te gebruiken, kunnen coaches samen met hun cliënten de stappen van geweldloze communicatie verkennen en inzicht krijgen in hun eigen gevoelens en verlangens.
Het beoefenen van empathie vereist oefening en zelfreflectie. Enkele praktische tips om dit te doen zijn onder andere het dagelijks bijhouden van een dagboek waarin je de stappen van zelfempathie doorloopt, bewust stilstaan bij je gevoelens en behoeften gedurende de dag, en het voeren van gesprekken met anderen waarin je openlijk praat over je emoties en verlangens.
